Het harmonieuze art deco-huis van Tom De Cock

Naast zijn werk voor radio en televisie heeft Tom De Cock ook twee boeken en een blog op zijn naam staan, maar de grootste portie van zijn energie, aandacht, liefde en plezier gaan naar zijn gezin: zijn man Maarten en hun dochter Jasmijn, die net vier werd en hun hele leven beheerst…

Na twaalf jaar Antwerpen-Noord zijn Tom en Maarten zowat twee jaar geleden op zoek gegaan naar de perfecte plaats voor hun dochter om haar jeugd door te brengen en die vonden ze dicht bij Toms roots in Leuven. Ze vielen meteen op een huis uit 1933, met art deco-toetsen. Maar het was vooral de prachtige magnolia met duizenden roze bloemen in de tuin die hen finaal deed zwichten. Het huis was helemaal uitgeleefd. Het werd dus eerst gestript en daarna grondig gerenoveerd, mét respect voor de oorspronkelijke stijl: ouderwetse vloertegels en binnendeuren met glas-in-loodraampjes werden zoveel mogelijk bewaard.

“We hadden de grote luxe om van nul te kunnen vertrekken na een totaalrenovatie”, zegt Tom.” De droom van iedereen die van mooi wonen houdt. Maar ook een beetje de angst voor het witte blad – bijna letterlijk. Mijn man en ik zouden niet verder gekomen zijn dan wit, wit en wit. Terwijl we zeker wisten dat we dat niet wilden. Zonder het kleuradvies van Levis zouden we compleet hulpeloos geweest zijn, terwijl het nu een zalig harmonieus geheel is geworden. Al onze kamers passen bij elkaar, vloeien in elkaar over, hebben subtiele links met elkaar.”

Bijna wit als basiskleur

De grondtoon is nog steeds vrij wit: leliewit voor alle deuren en plafonds, amandel voor de meeste muren. Een deel van de woonkamer kreeg aloe green als accentkleur. Hoewel de ruimte helemaal open is, voelt de tv-hoek daardoor toch als een gezellige, aparte cocon aan. De keukenkasten zijn zwart met een roestkleurig werkblad. Dat solide effect wordt nog versterkt met een inktzwarte muur, waardoor die hoek iets robuust en eigenzinnigs heeft.

De hal is door de glazen voordeur en de dakkoepel een zee van licht geworden. De muren zijn amandel wit, de trap leliewit, de treden zwart. Dat creëert veel ruimte, hoogte en reliëf. “Er ontbreekt alleen nog een indrukwekkende kroonluchter - we zijn nog op zoek”, zegt Tom.

Een niet-roze roze kamer voor Jasmijn

De badkamer is heel klein, en daarom ingericht volgens het wet room-principe. De douche is open en centraal. Bij de bijzondere azuurblauwe mozaïek met gouden accenten hoorde iets speciaals : muren afgewerkt in peacock green. Geen voor de hand liggende kleur, maar het resultaat is adembenemend. “Het heeft iets hamam-achtigs, en toch fris en licht. Ik ben al volop op zoek naar nieuwe handdoeken en accessoires die perfect bij het geheel passen.”

In de master bedroom en het thuiskantoor kozen Tom en Maarten voor een combinatie van early bird en heart wood, kleur van het jaar 2018. Maar hun favoriete plek in het huis is de kamer van hun dochter Jasmijn. Hoewel ze twee papa’s heeft die roze afschuwelijk vinden, is ze toch heel meisje-meisje en wou ze absoluut een roze kamer. Tom en Maarten zijn dus voor een compromis gegaan: alles leliewit, behalve een palet van strepen in allerlei frisse tinten rondom haar bed.

Extra tip van Tom

“Naast het advies van de kleurexpert die ons als een echte psychologe langzaam maar zeker uit onze comfort zone heeft gelokt, hebben we ook veel gehad aan de Levis Ambiance kleurtesters. Ze hebben ons goed geholpen om in dat grote, lege huis te visualiseren hoe alles zou samen passen. En ’t was ook gewoon massa’s fijn om samen met Jasmijn de muren vol te kliederen…”